Geloven is topsport
Heeft u iets met sport?
Ik wel.
Ik kan er echt van genieten om zelf op de racefiets te zitten en mijn gemiddelde snelheid proberen te verhogen.
Ik geniet er ook van om naar sport te kijken. Zo'n zomer met een Tour de France, soms een EK of WK voetbal, Wimbledon. Heerlijk. Het zijn mooie momenten, zeker ook als Nederlanders het goed doen. Als Dafne Schippers een wereldtitel binnenhaalt op de 200 meter.
Wat mij het meeste boeit aan sport zijn de mensen, de atleten en hun coaches. Ik let - zonder dat altijd heel bewust te doen overigens - meestal op dingen als hun mentaliteit, hun karakter, en hoe de coach hen begeleidt naar topprestaties.
Onderzoekers zeggen dat je om een vaardigheid - of dat nu sport is, of iets anders - je zo'n 10.000 uur training nodig hebt. 10.000 uur. Even snel rekenen. Met een werkdag van 8 uur is dat dus 1250 dagen training. Als je 5 dagen per week werkt, is dat dan 250 weken, en dat is als je twee weken vakantie neemt dan weer 5 jaar. 5 jaar kost het dus al gauw om iets echt te leren, en dan moet je er full time mee bezig zijn.
Het valt me op dat de sporters in de interviews na het winnen van een etappe of een medaille vooral ook veel spreken over wat ze hebben gelaten om hun droom te bereiken. Het 'laten' zal ook wel moeilijker zijn geweest dan het trainen op zich. Maar het is klaarblijkelijk zó belangrijk om gefocust te blijven op wat je wilt bereiken.
Er komt dus veel meer bij kijken dan alleen maar het trainen en het spelletje goed beheersen. Niet voor niets spreken wielrenners vaak over de 'moraal' in de ploeg, en was Louis van Gaal ook erg bezig met de sfeer in de groep en hoe individuele spelers zich voelden toen het Nederland naar een 3e plek op het WK coachte.
Weet u, geloven is ook een beetje als topsport. Daar moest ik aan denken toen ik dit gedeelte las in 2 Petrus 1:5-7
Span daarom al uw krachten in om uw geloof te verrijken met deugdzaamheid, uw deugdzaamheid met kennis, uw kennis met zelfbeheersing, uw zelfbeheersing met volharding, uw volharding met vroomheid, uw vroomheid met liefde voor uw broeders en zusters, en uw liefde voor uw broeders en zusters met liefde voor allen.
Geloven kost veel inspanning. Dat woord waarmee dit vers begint kun je ook vertalen met 'training'. En wat ik mooi vind aan dit bijbelgedeelte is dat het gaat om het stap voor stap groeien in je geloof. Eerst maar eens deugdzaamheid, dan kennis, dan zelfbeheersing, en uiteindelijk kun je dan oprecht liefhebben. Je bent niet zomaar kampioen naastenliefde.
Je moet bij het begin beginnen en dan langzaam de geloofstraining opbouwen. We kunnen nog voor het oog zulke aardige dingen doen, maar dan heeft het meer iets van een amateur die een kwartiertje voorop mag lopen bij de WK marathon, maar die de race niet uitloopt. Nee, om de race van het geloof te winnen, moet je veel trainen en gefocust blijven.