Omgaan met angst: gezond verstand en geestelijk inzicht
Ik vermoed dat veel mensen met mij een dubbel gevoel hebben bij het nieuws in deze tijd.
- aan de ene kant maken alle berichten over dreiging van terrorisme je een beetje angstig.
- aan de andere kant wil je je niet door angst laten leiden.
Ik heb nagedacht of ik in de bijbel inspiratie vind voor hoe om te gaan met deze angst. En ik wil u daarom meenemen naar Nehemia. Het boek van de gelijknamige profeet die in een tijd leefde dat terrorisme minstens zo zeer aan de orde van de dag was.
Heel kort het verhaal: Israël had in ballingschap gezeten en op wonderlijke wijze mag Nehemia beginnen met het proces om de muren van Jeruzalem weer op te gaan bouwen. Dat was een angstige tijd, en aanslagen dreigden, zo ongeveer op het moment dat de muur weer half was opgebouwd en het volk vastbesloten was om door te gaan. We lezen in Nehemia 4:1
Toen Sanballat en Tobia, en de Arabieren, de Ammonieten en de Asdodieten hoorden dat het herstel van de muren van Jeruzalem vorderde en dat de gaten langzaam maar zeker werden gedicht, werden ze woedend. Ze spanden samen om eendrachtig Jeruzalem aan te vallen en er verwarring te stichten.
Halverwege de herbouw begint het volk te klagen. Uit Angst. En dan is het interessant te zien wat Nehemia doet. Zijn reactie is een mooie combinatie van twee dingen:
- Gezond verstand
- Geestelijke volwassenheid
Lees maar wat hij doet:
Maar ik stelde het volk, familie bij familie, bewapend met zwaarden, speren en bogen, bij de open plekken achter de muur op, daar waar de muur nog laag was. 8 Na een inspectie drukte ik de vooraanstaande burgers, de bestuurders en de rest van het volk dit op het hart: ‘Wees niet bang voor hen, denk aan de grote en geduchte Heer en strijd voor uw volksgenoten, voor uw zonen, dochters en vrouwen, en voor uw huizen.’ (Neh. 4:7)
Mooi he? Het is een combinatie van gewoon nuchter zijn en maatregelen nemen. Extra alert zijn, je ook verdedigen. En tegelijkertijd is het goed te beseffen dat er in iedere situatie van dreiging ook een geestelijke werkelijkheid speelt. En Nehemia houdt in die geestelijke werkelijkheid vast aan geestelijke principes. Dat God ons ziet, en niet loslaat. Dat onze strijd ook zijn strijd is.
We lezen verder in vers 9:
Toen onze vijanden merkten dat wij van hun plannen op de hoogte waren en dat God ze had verijdeld, konden we ons werk aan de muur hervatten.
Nehemia richt zich er duidelijk op om door te gaan met zijn werk, zijn roeping: het opbouwen van de muren van Jeruzalem. Ook hier zien we weer zijn geestelijke volwassenheid en tegelijkertijd zijn gezonde verstand. Hij liet zich niet verlammen door angst, maar vertrouwde op God terwijl hij in alle nuchterheid ook gewoon maatregelen nam. Het mooist vind ik de omschrijving van de lastdragers in vers 11:
Zij deden het werk met de ene hand en hielden een werpspies in de andere.
Zo maakte Nehemia de muur af. Hij bleef vertrouwen, hard werken, zijn doel voor ogen houdend, maar ook praktisch. Een mooie les voor ons.