De vier regels voor het bidden van Calvijn
- Bidden allereerst bedoeld is om God beter te leren kennen.
- Bidden in eerste instantie gericht is op de verandering van ons zelf, niet van onze omstandigheden.
- Gebed een heilige strijd is.
1. De Vreze des Heren
Het uitgangspunt van Calvijn om te bidden is het vrezen van de Heer. Een term die een beetje als ‘tale Kanaäns’ klinkt, en die we opvallend weinig meer gebruiken. In ieder geval in de vrolijk orthodoxe kringen waar ik veel verkeer. Hoe jammer. Want zoals Tim Keller het mooi illustreert: de angst voor God is niet een angst dat jou iets wordt aangedaan, maar dat je God iets aandoet. Het is gezonde spanning om in de nabijheid te zijn van iemand die je graag mag. Zoals je op een eerste ‘date’ ook bij degene waar je verliefd op bent een goede indruk wilt maken.
2. Geestelijke nederigheid
Als we de chaos in ons leven - die de bijbel zonde noemt - niet volledige erkennen, leven we volgens Calvijn in een ‘onrealiteit’. Hoe anders zien wij het vaak. De realiteit is dat wij alleen maar door het offer van Jezus kunnen bidden, en dat maakt dat we vanuit die nederigheid tot God kunnen komen.
3. en 4. Vertrouwen en Vrijmoedigheid.
Calvijns derde en vierde regel horen bij elkaar. Want, zo leert Calvijn, het bidden is aan de ene kant het je onderwerpen aan Gods wil. Hij wijst hierbij op dat Jezus in het Onze Vader ook bidt ‘Uw wil geschiede’. Uiteindelijk weet God wat het beste is voor ons, en is het aan ons om ons daaraan te onderwerpen.
Je zou dan ook kunnen denken: als Gods wil toch het beste is, waarom zou ik dan überhaupt nog vragen om iets. Toch is het volgens Calvijn weldegelijk nodig dat we leren om vrijmoedig vragen aan God te stellen. Het is niet overbodig. God nodigt ons uit dit te doen, en volgens Calvijn wacht God er soms ook op tot wij de vraag stellen.
Als we zo die laatste twee regels die schijnbaar tegenstrijdig lijken combineren, ontstaat er een geweldige stimulans om te bidden. Vraag met vertrouwen en hoop. Wees niet bang om de verkeerde dingen te vragen. Dat doen we toch wel. God balanceert dat zelf wel. Wij mogen vrijmoedig vragen, en zullen veel antwoorden krijgen. En als we die antwoorden niet krijgen, dan is het hetzelfde gebed dat ons helpt om dat te begrijpen en rust te vinden in de wil van God.