Dagelijks advent
Het is adventstijd. Het woord advent is afgeleid van het Latijn en betekent ‘komst’. Het is dus de periode waarin we toewerken naar de komst van de Here Jezus, die we met Kerst vieren.
De symboliek is erg mooi: iedere week komt er iets meer licht bij in de duisternis. En aan deze kan van de aarde is die symboliek nog sterker omdat het buiten nog steeds langer donker wordt, maar er wel iedere week een kaars bij komt.
Op die manier symboliseren we de kern van het evangelie: er komt licht in de duisternis. Het makkelijke van advent in ons kerkelijk jaar is dat we weten dat na 4 zondagen vanzelf het licht verschijnt.
Los van advent in het kerkelijk jaar zou je ook kunnen zeggen dat we leven in de tijd van het Dagelijks Advent. Ik wel tenminste. Ik verlang - soms onbewust - dagelijks naar de komst van Jezus. Niet zozeer dat ik elke dag bewust verlang naar zijn wederkomst (wat ik misschien wat meer zou moeten doen), maar in ieder geval naar het ingrijpen van God in deze wereld, naar zijn genezende kracht voor familie en vrienden en zijn nabijheid.
Ook dat is advent. Maar hij is iets minder makkelijk dan advent in het kerkelijk jaar. We weten niet automatisch dat naar vier weken het feest komt.
Dat kan ons best onzeker maken. Wat doe je in die tijd dat je Jezus verwacht, maar hij er nog niet is? Is dat altijd een tijd van vieren? Voor veel mensen niet.
Het In zijn studies over bidden wijt Chambers een hoofdstuk aan wachten op antwoord. Chambers verwijst naar Habakuk 2: waar de profeet zegt
Ik ga nu op mijn wachtpost staan,
Betrek mijn post op het bolwerk,
Kijk uit om te zien wat de HEER mij zal zeggen,
Wat hij mij antwoordt op mijn verwijt.
Ik vind dat een hele mooie gedachte om mee te nemen in het kerkelijk advent maar ook in het dagelijkse persoonlijke advent: Laten we op onze wachtpost gaan staan.
Wat zou die wachtpost kunnen zijn? Een paar gedachten:
Traditioneel is een wachtpost een plek met een goed uitzicht. Meestal net iets boven het zicht van alledag uit. Net zoals het makkelijker is om iets boven de menigte uit te zoeken naar iemand in die menigte. Als je op de gelijke hoogte blijft, zul je moeite hebben om te zoeken waar je vindt.
Een wachtpost is ook een plek waar allerlei afleiding beperkt is. Je moet je immers concentreren op wat je ziet. mogelijk is. Hoe vaak worden wij in ons leven opgeslokt en afgeleid door de drukte van het leven.
Ik vind dat een mooie les voor deze adventstijd. We mogen biddend uitzien naar Jezus. Maar we moeten ook onze wachtpost betrekken. Een plek vinden waar we boven de waan van alledag kunnen uitzien naar het antwoord van God. Ook als dat langer duurt dan vier weken.